انواع سبک های نقاشی
تا اینجا بیشتر در رابطه با تکنیکهای نقاشی و ابزار مورد استفاده صحبت کردیم اما در ادامه این مطلب قصد داریم به بررسی انواع سبک های نقاشی بپردازیم و با معروفترین سبک های نقاشی آشنا شویم. به این ترتیب، اگر ابزار و تکنیک نقاشی خود را انتخاب کرده باشید میتوانید با آشنایی با انواع سبک های نقاشی و تمرکز بر روی علاقه خود، آثار هنری مناسبی را خلق کنید.
رئالیسم
«رئالیسم» (Realism) به عنوان یک جنبش هنری ابتدا در فرانسه در حدود سالهای ۱۸۴۰ و در زمان انقلاب فرانسه شکل گرفت که پاسخ مستقیمی به «رمانتیسیسم» (Romanticism) بود که در اروپا و در اوایل قرن نوزدهم رواج داشت. رئالیسم را میتوان بر اساس انتخاب و نحوه برخورد با سوژه تعریف کرد که تلاشی برای نمایش بصری سوژه به همراه تمامی ویژگیهای معمول آن است. رئالیسم در حقیقت، دور شدن از هر رویکردی است که سبب شود یک نقاشی، مصنوعی به نظر برسد.
این هنر از پرسپکتیو جهت خلق فضا و عمق به گونهای استفاده میکند که سوژه به شکلی واقعی نمایان شود. به این ترتیب، سوژهها در نقاشیهای رئالیسم، افرادی معمولی را تشکیل میدهند که مشغول فعالیت روزانه خود در محیطی غیر دراماتیک هستند. این سبک نقاشی را میتوان در آثار هنرمندان زیر مشاهده کرد.
- «گوستاو کوربه» (Gustave Courbet)
- «اونوره دومیه» (Honoré Daumier)
- «ژان فرانسوا میله» (Jean-François Millet)
- «ژان بتیست کامی کورو» ( Jean-Baptiste-Camille Corot)
پینترلی
سبک «پینترلی» (Painterly) یا «نقاشانه» در پایان قرن نوزدهم زمانی ظهور کرد که انقلاب صنعتی، اروپا را فتح کرده بود. در این سبک از نقاشی، نقاش قلممو را با کنترل کمتر و به شکلی روان بر روی بوم حرکت میدهد به گونهای که آثار قلم در اثر نهایی نمایان است. آثار نقاشانی همچون «آنری ماتیس» (Henri Mattise) و «اوژن بایزرمان» (Eugenie Baizerman) از جمله آثار معروف در این زمینه به شمار میآیند.
امپرسیونیسم
از جمله سبک های نقاشی باید به سبک «امپرسیونیسم» (Impressionism) اشاره کرد. امپرسیونیسم از جمله جنبشهای هنری قرن نوزدهم به شمار میآید که در آثار بسیاری از هنرمندان از جمله «کلود مونه» (Claude Monet) دیده میشود. از دیگر هنرمندان امپرسیونیسم میتوان به افراد زیر اشاره کرد.
- «پیر آگوست رنوار» (Pierre Auguste Renoir)
- «کامی پیسارو» (Camille Pissarro)
- «آلفرد سیسلی» (Alfred Sisley)
این افراد سعی داشتند که به کمک ضربات کوچک، باریک و نمایان قلم به طور دقیق و عینی برداشتهای بصری را به تصویر بکشند و در این میان، حرکات و تغییر کیفیات نور نیز نمایان باشد. امپرسیونیسم سعی داشت به جای نمایش دقیق جزئیات، جلوههای بصری کلی را به نمایش بگذارد. برای به نمایش گذاشتن تاثیر رنگهای شدید در کارهای امپرسیونیسم از ضربات متغیر و کوتاه قلم بهره گرفته میشد.
فوویسم
«فوویسم» (Fauvism) از جمله سبک های نقاشی به شمار میآید که توسط گروهی از نقاشان مدرن در اوایل قرن بیستم بکار گرفته شد. در آثار این نقاشان، تاکید بیشتر بر روی کیفیات سبک نقاشانه (پینترلی) بیش از ارزشهای رئال امپرسیونیست بود. در سبک فوویسم اعتقاد بر این بود که رنگها و واقعیات فیزیکی باید از یکدیگر جدا شوند. بر این اساس، رنگها باید بیانگر احساس نقاش باشند و بنابراین، از رنگهایی شدید بویژه قرمز استفاده میشد.
باوجود اینکه فوویسم در سالهای ۱۹۰۴ شروع شد اما این جنبش تنها چند سال دوام داشت و از جمله هنرمندان این سبک میتوان به «آنری ماتیس» و «آندره دورن» (André Derain) اشاره کرد.
اکسپرسیونیسم
سبک «اکسپرسیونیسم» (Expressionism) یا «هیجاننمایی» به سبکی شناخته شده است که در آن، ابراز احساسات نمایان میشود. اکسپرسیونیسم و فوویسم تا حدی شبیه به یکدیگر هستند با این تفاوت که بر خلاف فوویسم، اکسپرسیونیم بر روی رنگها تمرکز ندارد. از مشخصههای مورد تمایز در اکسپرسیونیسم میتوان به نمایش شکلی ابرگونه و منحنیوار از احساسات انسانی، نمایش ساختمانها، اشیا و افراد به شکل مواج و اغراق آمیز اشاره کرد.